Week van gebed voor eenheid 2021: #blijfinmijnliefde
#blijfinmijnliefde. Dat is de oproep die van 17 t/m 24 januari 2021 centraal staat tijdens de Week van gebed voor eenheid van christenen. Het is een oproep van Jezus Christus zelf uit het evangelie volgens Johannes.
Zusters uit de oecumenische kloostergemeenschap in Grandchamp (Zwitserland) wijzen op de verbondenheid met Christus als bron van de vrucht van eenheid. Deze gemeenschap, die het materiaal van de gebedsweek dit jaar voorbereidde, wijdt zichzelf al sinds haar ontstaan aan eenheid en gebed.
Blijf in mijn liefde en je zult veel vrucht dragen
Jezus Christus zei tegen zijn discipelen: ‘Blijf in mijn liefde en je zult veel vrucht dragen.’ Hij blijft in de liefde van de Vader en wil niets liever dan die met ons delen. Hiervoor gebruikt Hij het beeld van de wijnstok. Hij is de wijnstok en de Vader de wijnbouwer. Die snoeit ons en maakt ons heel, zodat wij hem kunnen eren en vrucht dragen. Vrucht die zichtbaar wordt in eenheid. Dat is wat we hopen dat er in deze Week van Gebed gebeurt.
Verbinding met jezelf
Wij zijn vaak verre van één. Onze lichamen en harten worden in verschillende richtingen getrokken. Ons verlangen is echter om één te zijn met onszelf en verbonden met Christus. ‘Blijf in Mij, dan blijf Ik in jullie,’ zegt Jezus. Een leven uit één stuk vraagt om zelfacceptatie, verzoening met onze persoonlijke en geërfde geschiedenis.
In Christus blijven is een innerlijke houding die in de loop der tijd wortel schiet in ons. Het vraagt ruimte om te groeien. Het kan verstikt worden door de zorg voor ons levensonderhoud en wordt bedreigd door afleiding, lawaai, drukte en de uitdagingen van het leven.
Verbinding met Christus
‘De grootheid van mijn Vader zal zichtbaar worden wanneer jullie veel vrucht dragen.’ Los van de wijnstok kunnen we geen vrucht dragen. Het sap, het leven van Jezus dat door ons heen stroomt, brengt vruchten voort. Daarom moeten we in zijn liefde blijven.
Als we naar Jezus luisteren, stroomt zijn leven door ons heen. Hij nodigt ons uit om zijn Woord in ons te laten blijven. Dan zal alles wat we vragen gebeuren. Door zijn woord dragen we vrucht. Als persoon, als gemeente, als gehele kerk willen we één zijn met Christus en zijn gebod bewaren om elkaar lief te hebben zoals Hij ons heeft liefgehad.
Verbinding met anderen
Verbondenheid met Christus vraagt om verbondenheid met anderen. Dorotheüs van Gaza, een monnik uit Palestina in de zesde eeuw, verwoordde dit als volgt:
Stel je een cirkel met een middelpunt voor. En stel je voor dat die cirkel de wereld is, met God als centrum. In de cirkel lopen lijnen vanaf de buitenkant naar het centrum. Deze stralen zijn de verschillende wegen of manieren waarop mensen leven. Naarmate mensen die God willen naderen, dichter bij het middelpunt komen, komen ze ook dichter bij elkaar: hoe dichter bij elkaar, hoe dichter bij God. Hetzelfde geldt als we ons van God afkeren en ons naar buiten toe terugtrekken. Dan wordt duidelijk dat hoe meer we ons van God af keren, hoe meer we ons van elkaar afkeren.
Verdeeldheid onder christenen zorgt ervoor dat we ook verder van God verwijderd raken. Veel christenen, die hier verdriet om hebben, bidden tot God om het herstel van de eenheid waar Jezus zelf ook voor bad (zie Johannes 17). Zijn gebed is een uitnodiging om je tot hem te keren en dichter bij elkaar te komen. Dat vereist opoffering, maar we worden hierbij gesteund door het gebed van Christus zelf.
Verbinding met de wereld
Hoewel wij als christenen in Christus’ liefde leven, leven we ook in een schepping die zucht terwijl ze wacht om te worden bevrijd (zie Romeinen 8). In de wereld zien we het kwaad van lijden en conflicten. Door solidair te zijn met hen die lijden, laten we de liefde van Christus door ons heen stromen. Het wonder van Pasen draagt vrucht in ons als we onze broeders en zusters liefde aanbieden en hoop in deze wereld koesteren. Spiritualiteit en solidariteit zijn met elkaar verbonden. Door in Christus te blijven, ontvangen wij de kracht en wijsheid om op te treden tegen onrechtvaardige en onderdrukkende systemen. We zien onszelf als broeders en zusters van alle mensen en gaan op een nieuwe manier leven, met oog voor de hele schepping.
