![Logo Week van gebed voor eenheid [diapositief]](/l/library/download/urn:uuid:c39e91d0-ca80-454c-9e33-40a0f6954fe7/week+van+gebed+voor+eenheid+-+logo+fullcolour+diapositief+-+zonder+jaartal.svg)
In 2017 staat de Week van gebed voor eenheid van christenen volledig in het teken van verzoening en terugblikken op 500 jaar Reformatie. De centrale tekst is 2 Korintiërs 5 vers 14-20, waarin Paulus ons oproept tot verzoening. Stap voor stap volgen we zijn woorden over de liefde van Christus die ons drijft (vers 14, NBV). Deze drijfveer overstijgt de verdeeldheid en brengt christenen bijeen.
De Duitse kerken roepen in het internationale materiaal ons op om samen verzoening concreet te maken in ons dagelijks leven. Voor Maarten Luther was de verzoening met God door het bloed van Jezus Christus de kern. De bekendmaking van zijn 95 stellingen werd de start van de vernieuwsbeweging in de kerk: de Reformatie. Het is tragisch dat dit toch een scheur door de kerk is geworden.
Het thema ‘Jouw hand, mijn glimlach’ is een beeld van verzoening. Door elkaar een hand te geven is er fysiek contact en maak je het weer goed met elkaar. De reactie daarop, bijvoorbeeld een glimlach, laat zien dat verzoening van twee kanten komt. Het is aan ons om te reageren als iemand ons de hand reikt.
In de Nederlandse projectgroep, die bestaat uit een brede vertegenwoordiging van de kerk: van katholiek tot protestant, van doopsgezind tot evangelisch, krijgt die verzoening handen en voeten. Er wordt zeer nauw samengewerkt bij het samenstellen van het materiaal.
Het is ons verlangen dat door de Week van Gebed christenen vanuit verschillende achtergronden elkaar mogen ontmoeten rondom de Liefde van Christus en dat er verzoening plaats mag vinden. Hiervoor is de Week van gebed de gelegenheid bij uitstek om als christenen van allerlei verschillende kerken en groepen samen te bidden. Dat is een getuigenis van de Liefde van Christus die ons drijft.